الاصحاح الاول
وكان لما اشتد اسرائيل وضع الكنعانين تحت الجزيه ولم يطردهم طردا(قض 28:1 )ز
فى الاصحاح دة بنشوف ان بعض اسباط اسرائيل استاهنت بوجود الكنعانين فى وسطهم
واكتفو بس بانهم يفرضو عليهم جزيه
احنا كمان ساعات كتير بنبقى شايفين الغلط قدامنا وبنقول عادى مالناش دعوة انا بدال برة الموضوع الناس حرة
ممكن تكون الخطيه بسيطة اوى فى الاول لكن بعدين مش هتكون بسيطة
يعنى مثلا لما الولد يكون اصحابو بيشربو سجاير وشيشة وتبقى كل خروجاتهم فى كافيهات وسينمات
وتلاقى نفسك بتقول عادى بدال انا بحافظ على نفسى ومش بعمل زيهم خلاص
جرب مرة تقولهم يلا نروح الكنيسة نحضر القداس ولا نحضر اجتماع
هتلاقى الرد يا عم كبر انت هتعيش انت هتعمل قديس احنا هناخد بركتك قريب
وطبعا علشان هما اصحابك وحبابيبك مش هتسيبهم وهتمشى وراهم
وتخرجو مع بعض وننسى الكنيسة ونفكر فى الخروجات ونتابع ايه احدث الافلام علشان نروحها
ونبتدى نجرب ايه يعنى اشرب سجاير من باب التجربه ايه يعنى اشرب شيشة من باب التجربة
ايه يعنى اعاكس بنات واضايقهم مهو صحابى بيعملو كدة وعادى يعنى وغيرها كتيييييييييييير
كل حاجة هتبقى عادى واللى فى الاول كنت مالكش دعوة بيه هتبقى انت جزء منو
وهو دة اللى عملو شعب اسرائيل قالو كدة بدال احنا مش بنعبد الهتهم ولا نسجد للاوثان مثلهم يبقى خلاص نعيش معاهم ومانعملش زيهم
بس هل دة صحيح اسال نفسك السؤال دة دايما
هل انا شايف الشر حواليا ومستهين بيه فى حياتى؟
هل انا بعرف السكة اللى تبعدنى عن ربنا واسلك فى غيرها ؟
المهم نصلى دايما ان ربنا يرشدنا الى الطريق اللى توصلنا ليه